نیمه شب بود و غمی تازه نفس
ره خوابم زد و ماندم بیدار
ریخت از پرتوی لرزنده ی شمع
سایه ی دسته گلی بر دیوار
همه گل بود ولی روح نداشت!
سایه ای مضطرب و لرزان بود
چهره ای سرد و غم انگیز و سیاه
گوییا مرده ی سرگردان بود!
شمع خاموش شد از تندی باد
اثر از سایه به دیوار نماند
کس نپرسید:کجا رفت؟ که بود؟
که دمی چند در اینجا گذراند!
این منم خسته در این کلبه ی تنگ
جسم درمانده ام از روح جداست
من اگر سایه ی خویشم یا رب
روح آواره ی من کیست؟کجاست؟
خوشبختی ما در سه جمله است
تجربه از دیروز
استفاده در امروز
امید به فردا
ولی ما با سه جمله ی دیگر زندگیمان را تباه می کنیم
حسرت دیروز
اتلاف امروز
ترس از فردا
دکتر شریعتی
چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی
تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام
دوباره صبح ، ظهر ، نه غروب شد نیامدی
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام به همه ی دوستانی که افتخار حضورشونو تو این وبلاگ دارم
من کارمو تازه شروع کردم از همتون تقاضا دارم هر کجا کم و کاستی
بود بر من ببخشید و برای رفع این کاستی ها بنده رو راهنمایی کنید
با کمال میل نظراتتونو پذیرا خواهم بود.
مادر بزرگ
گم کرده ام در هیاهوی شهر
آن نظر بند سبز را
که در کودکی بسته بودی به بازوی من
در اولین حمله ی ناگهانی تاتار عشق
خمره ی دلم
بر ایوان سنگ و سنگ شکست
دستم به دست دوست ماند
پایم به پای راه رفت
من چشم خورده ام
من چشم خورده ام
من تکه تکه از دست رفتم
در روز روز زندگانی ام.
تقدیم به عزیزی که محبتاشو هرگز فراموش نخواهم کرد
سراغت را از ثانیه های رفته می گیرم
چه خوشند این ثانیه ها
وقتی که نیستی
و چه خشن
در نبودنت با من به مبارزه بر می خیزند
دلم برای تو تنگ است
و در برودت این لحظه های تنهایی
چگونه بی تو بمانم
تو ای طراوت پاک سپیده های قشنگ
تو ای زلالی امواج برکه های نجیب
چگونه با تو بگویم
دلم برای تو تنگ است