چه آرام درخود شکستم
عشق اونه که هیچ وقت نگی متاسفمچه آرام درخود شکستم
عشق اونه که هیچ وقت نگی متاسفمزندگی این است
نه تنها در قمار زیستن با دوست
که باری در قمار هر چه پیش آید می بازم
زندگی این است
که باید باخت و باید ساخت
چاره ی دیگر برایم نیست
جز....................قمار مرگ
که آن هم می برم از پیکرش
من نمی گویم و هرگز نخواهم گفت:
زندگی سرشار از هستی است
زندگی سرشار از زشتی است
نه.....................................؟
زندگی سرشار از نور است
زندگی سرشار از شور است
زندگی کوه و در و دشتش
و مهتابش و خورشیدش
شبش ، روزش
زمین و آسمانش
باد و بارانش ،پر از لطف است
اما در وجود من زندگی پوچ است
زندگی هیچ است
و این است آنکه من پیوسته می بازم
و خواهم ساخت
آری زندگی این است
که باید ساخت
که باید ساخت.
